ဘေလာ့ေဒးပုိ့စ္ကုိကုိၾကီးေမာင္မ်ိဳးကတဂ္ပုိ့စ္ေ၇းမလားလုိ ့ရုတ္တရက္ေမးလာေတာ့ ေၾကာက္လန့္လန့္နဲ့
ေ၇းပါမယ္လုိ့ ကတိေပးခဲ့တယ္။ ကတိေပးထားတဲ့အတုိင္း မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ အားယူျပီးေ၇းလုိက္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါၾကီးေတြကုိ ေျပာမွားဆုိမွားရွိခဲ့၇င္ ခြင့္လြတ္ေပးပါလု့ိ အ၇င္ဆံုးေတာင္းဆုိထားခ်င္ပါတယ္။
ေ၇းပါမယ္လုိ့ ကတိေပးခဲ့တယ္။ ကတိေပးထားတဲ့အတုိင္း မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ အားယူျပီးေ၇းလုိက္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါၾကီးေတြကုိ ေျပာမွားဆုိမွားရွိခဲ့၇င္ ခြင့္လြတ္ေပးပါလု့ိ အ၇င္ဆံုးေတာင္းဆုိထားခ်င္ပါတယ္။
ဘေလာ့ဆိုတဲ့စကားလံုးကုိစသိတာကေတာ့၂၀၀၈ခုနွစ္ေလာက္တုန္းကသတင္းဂ်ာနယ္ေတြကေနတဆင့္ပါ။
ေနာက္ပုိင္း စင္ကာပူကုိထြက္လာေတာ့ ေက်ာင္းစာေတြနဲ့ အလုပ္မ်ားခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက အင္တာနက္ကေန စာေတြ သတင္းေတြဖတ္၇ေကာင္းမွန္းမသိေသးဘူး။ဒီေန့လုိ ေဖ့ဘြတ္လဲမေပၚေသးဘူး။ ဖ၇န့္စတားနဲ့ ဂ်ီေဒါ့၊ဂ်ီေမးလ္၊ ေက်ာင္းစာေတြလုပ္ဖု့ိေလာက္ပဲ သိခဲ့တယ္။ ဇာတ္ကားေတြလဲ ေဒါင္းၾကည့္၇င္းေပါ့။ ဒီလုိနဲ့ ပထမနွစ္ကုန္ခါနီးေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ စာၾကည့္တုိက္မွာ စာလုပ္ၾကမယ္ဆုိျပီး ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ထားတာစာမလုပ္ပဲဘာလုပ္ေနလဲလုိ့သြားၾကည့္ေတာ့ ျမန္မာ၀က္ဆုိဒ္တခု
ဖတ္ေနတာကုိေတြ.လုိက္တယ္။ အဲဒါဘာဆုိဒ္လဲေပါ့။ နုိင္းနုိင္းစေနတဲ့။ဒီနာမည္ကုိ ၾကားဖူးသလုိလုိပဲ ကေလာင္နာမည္လုိလုိဆုိေတာ့ ငါလဲဖတ္ၾကည့္မယ္ဆုိျပီး လင့္ခ္ေတာင္းလုိက္တယ္။ မနုိင္းနုိင္းစေနရဲ့ ဘယ္ပို့စ္ကုိအ၇င္စဖတ္ျဖစ္သလဲဆုိေတာ့ ရွမ္းရုိး၇ာအစားအစာအေၾကာင္းေတြကေနေပါ့။ ဘာသာျပန္ပုိ့စ္ေတြ စိတ္အဟာ၇ေပးတဲ့စာေတြကုိ မဖတ္ေသးဘူး။ စာေတြပဲဆုိေတာ့ မဖတ္ခ်င္တာလဲပါတယ္။ အဲဒါပံုေတြစံုစံုလင္လင္နဲ့ စားစ၇ာပုိ့စ္ေလးေတြကုိပဲ ထုိင္ဖတ္ေနလုိက္တာ။စာၾကည့္တုိက္မွာအခ်ိန္ဘယ္လုိကုန္သြားမွန္းမသိဘူး။ ျပီးေတာ့လဲ ေဘးနားက
သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ... ေဟ့ မနုိင္းနုိင္းစေနေရးထားတဲ့ အစားအေသာက္အေၾကာင္းေတြက ငါတုိ့ျမစ္ၾကီးနားက အစာေတြနဲ့ခပ္ဆင္ဆင္ပဲကြလုိ့။ ေျပာရင္းနဲ့ သားေရေတြဇြတ္က်ေနတာ.. နင္ကေတာ့ အစားအေသာက္မီးလုိေတာက္ပဲဆုိျပီး အေျပာခံ၇ေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ျပံဳးလုိ့. အဲဒီပုိ့စ္ေတြဖတ္လုိက္၇တဲ့အခုိက္အတန့္မွာကုိယ့္အိမ္ေလးကုိျပန္ေ၇ာက္သြားသလုိပဲ ခံစား၇တယ္။ စာမလုပ္ပဲထုိင္ဖတ္ေနတာ အစားအေသာက္ပုိ့စ္ေတြျပီးေတာ့ ဘာသာျပန္စာေတြဖတ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက မနုိင္းနုိင္းစေနဘေလာ့ပဲ သိတယ္။သူ့ဘေလာ့မွာ တျခားဘေလာ့ဂါေတြကုိလဲ ေဘးနားမွာေ၇းထားေပမယ့္ မသိေသးဘူး။ ေနာက္ေတာ့မွ ဟုိနွိပ္ဒီနွိပ္နဲ့ ဘေလာ့ေတြတခုခုျပီးတခု၀င္မိတယ္။ တခုဖတ္လုိ့မျပီးေသးဘူးေနာက္တခု၀င္ဖတ္ေတာ့ေရွ့မွာ ဘယ္ဘေလာ့ေတြဖတ္ေနဆဲလဲဆုိတာ ေမ့ကုန္ေ၇ာ။ း) ဒီလုိနဲ့ဘေလာ့ေတြဖတ္လာလုိက္တာ။ တေန့တေန့ဘေလာ့ဆုိဒ္ေတြခ်ည္းပဲ လည္ပတ္ေနခဲ့တယ္။ ျမန္မာလုိလဲ မ၇ုိက္တတ္ေသးေတာ့ေကာ္မန့္လဲ မေပးတတ္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ မၾကာခဏသြားလည္တတ္တာက Craton သူ.ရဲ့ အေ၇းအသားေတြက ေျပျပစ္တယ္။ လူငယ္ေပမယ့္ စာေရးကေတာ့ေတာ္ေတာ္ကုိ ေကာင္းတယ္။ အားလဲက်တယ္။
ေနာက္ပုိင္း စင္ကာပူကုိထြက္လာေတာ့ ေက်ာင္းစာေတြနဲ့ အလုပ္မ်ားခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက အင္တာနက္ကေန စာေတြ သတင္းေတြဖတ္၇ေကာင္းမွန္းမသိေသးဘူး။ဒီေန့လုိ ေဖ့ဘြတ္လဲမေပၚေသးဘူး။ ဖ၇န့္စတားနဲ့ ဂ်ီေဒါ့၊ဂ်ီေမးလ္၊ ေက်ာင္းစာေတြလုပ္ဖု့ိေလာက္ပဲ သိခဲ့တယ္။ ဇာတ္ကားေတြလဲ ေဒါင္းၾကည့္၇င္းေပါ့။ ဒီလုိနဲ့ ပထမနွစ္ကုန္ခါနီးေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ စာၾကည့္တုိက္မွာ စာလုပ္ၾကမယ္ဆုိျပီး ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ထားတာစာမလုပ္ပဲဘာလုပ္ေနလဲလုိ့သြားၾကည့္ေတာ့ ျမန္မာ၀က္ဆုိဒ္တခု
ဖတ္ေနတာကုိေတြ.လုိက္တယ္။ အဲဒါဘာဆုိဒ္လဲေပါ့။ နုိင္းနုိင္းစေနတဲ့။ဒီနာမည္ကုိ ၾကားဖူးသလုိလုိပဲ ကေလာင္နာမည္လုိလုိဆုိေတာ့ ငါလဲဖတ္ၾကည့္မယ္ဆုိျပီး လင့္ခ္ေတာင္းလုိက္တယ္။ မနုိင္းနုိင္းစေနရဲ့ ဘယ္ပို့စ္ကုိအ၇င္စဖတ္ျဖစ္သလဲဆုိေတာ့ ရွမ္းရုိး၇ာအစားအစာအေၾကာင္းေတြကေနေပါ့။ ဘာသာျပန္ပုိ့စ္ေတြ စိတ္အဟာ၇ေပးတဲ့စာေတြကုိ မဖတ္ေသးဘူး။ စာေတြပဲဆုိေတာ့ မဖတ္ခ်င္တာလဲပါတယ္။ အဲဒါပံုေတြစံုစံုလင္လင္နဲ့ စားစ၇ာပုိ့စ္ေလးေတြကုိပဲ ထုိင္ဖတ္ေနလုိက္တာ။စာၾကည့္တုိက္မွာအခ်ိန္ဘယ္လုိကုန္သြားမွန္းမသိဘူး။ ျပီးေတာ့လဲ ေဘးနားက
သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ... ေဟ့ မနုိင္းနုိင္းစေနေရးထားတဲ့ အစားအေသာက္အေၾကာင္းေတြက ငါတုိ့ျမစ္ၾကီးနားက အစာေတြနဲ့ခပ္ဆင္ဆင္ပဲကြလုိ့။ ေျပာရင္းနဲ့ သားေရေတြဇြတ္က်ေနတာ.. နင္ကေတာ့ အစားအေသာက္မီးလုိေတာက္ပဲဆုိျပီး အေျပာခံ၇ေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ျပံဳးလုိ့. အဲဒီပုိ့စ္ေတြဖတ္လုိက္၇တဲ့အခုိက္အတန့္မွာကုိယ့္အိမ္ေလးကုိျပန္ေ၇ာက္သြားသလုိပဲ ခံစား၇တယ္။ စာမလုပ္ပဲထုိင္ဖတ္ေနတာ အစားအေသာက္ပုိ့စ္ေတြျပီးေတာ့ ဘာသာျပန္စာေတြဖတ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက မနုိင္းနုိင္းစေနဘေလာ့ပဲ သိတယ္။သူ့ဘေလာ့မွာ တျခားဘေလာ့ဂါေတြကုိလဲ ေဘးနားမွာေ၇းထားေပမယ့္ မသိေသးဘူး။ ေနာက္ေတာ့မွ ဟုိနွိပ္ဒီနွိပ္နဲ့ ဘေလာ့ေတြတခုခုျပီးတခု၀င္မိတယ္။ တခုဖတ္လုိ့မျပီးေသးဘူးေနာက္တခု၀င္ဖတ္ေတာ့ေရွ့မွာ ဘယ္ဘေလာ့ေတြဖတ္ေနဆဲလဲဆုိတာ ေမ့ကုန္ေ၇ာ။ း) ဒီလုိနဲ့ဘေလာ့ေတြဖတ္လာလုိက္တာ။ တေန့တေန့ဘေလာ့ဆုိဒ္ေတြခ်ည္းပဲ လည္ပတ္ေနခဲ့တယ္။ ျမန္မာလုိလဲ မ၇ုိက္တတ္ေသးေတာ့ေကာ္မန့္လဲ မေပးတတ္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ မၾကာခဏသြားလည္တတ္တာက Craton သူ.ရဲ့ အေ၇းအသားေတြက ေျပျပစ္တယ္။ လူငယ္ေပမယ့္ စာေရးကေတာ့ေတာ္ေတာ္ကုိ ေကာင္းတယ္။ အားလဲက်တယ္။
အဲလုိပဲ အားက်၇င္းနဲ့ ဘေလာ့ကုိ စမ္းေ၇းခ်င္စိတ္ေပါက္လာတယ္။ စေ၇းမယ္ဆုိေတာ့ ျမန္မာလုိ၇ုိက္တတ္္မွျဖစ္မွာေပါ့။ ျမန္မာေဖာင့္ေတြ သြင္း၊ ဂ်ီေဒါ့မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ျမန္မာလုိခ်က္၊ တလံုးခ်င္းဆီစာျပန္၇ုိက္ေပးေန၇တာ အေတာ့ကုိအခက္ေတြ.ခဲ့တယ္။ အဆူကလဲ ခံ၇ေသးတယ္။ စာျပန္တာဒီေလာက္ေနွးလား ဒီဖက္ကေစာင့္ေနတာ လည္၇ွည္ေနျပီ. ဘာညာ. စံုလုိ့။ အဲဒါနဲ့ 'မေနာသားေလး' ဆုိတဲ့နာမည္နဲ့ ဘေလာ့စလုပ္ျဖစ္တယ္။ စလုပ္ျဖစ္တယ္ဆုိတာကလဲ ဘေလာ့အေၾကာင္းနဲနဲနားလည္လာေအာင္လုိ့၊ HTML ေတြဆုိတာလဲ နားမလည္ဘူး။ ေက်ာင္းမွာသင္တဲ့ ပရုိဂရမ္မင္းေတြနဲ့လဲမတူဘူး။အေ၇ာင္ေျပာင္းဆုိဒ္အၾကီးအေသးေတြဘယ္လုိ ေျပာင္း၇တာေလာက္ပဲ
သိလုိက္တယ္။ ဘေလာ့ဒီဇုိင္းကုိလဲ ဖရီးရတဲ့ဆုိဒ္ကေန ေဒါင္းျပီး ဟုိေျပာင္းဒီေျပာင္းလုပ္။ မေနာသားေလးဆုိတဲ့နာမည္နဲ့ေရးတုန္းကနာမည္တူရွိမယ္မွန္းမသိေသးဘူး။ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီနာမည္ေပး၇တဲ့အေၾကာင္းအ၇င္းက ကခ်င္ျပည္နယ္သားဆုိေတာ့ မေနာဆုိတဲ့ စာလံုးပါေအာင္ထည့္လိုက္တာ နာမည္ကလဲမေပးတတ္ဘူး။ အဲဒါနဲ့မေနာကြင္းအေၾကာင္း၊ ကခ်င္ျပည္နယ္အေၾကာင္း ၂ ပုဒ္ ၃ ပုဒ္ေလာက္ေ၇းလုိက္တယ္။ ေၾသာ္ ေမ့ေနလုိ့ မေနာသားေလး ဘေလာ့ကုိ ၂၀၀၉ဂ်ဴလုိင္လေလာက္ကစခဲ့တာ။ စလုပ္ေတာ့မွ ဘေလာ့ေ၇း၇တာလဲမလြယ္ကူမွန္းသိလုိက္၇တယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီတုန္းက ဘယ္ဘေလာ့ဂါနဲ့မွ မခင္ေသးပါဘူး။ ဘယ္သူ့အားကုိး၇မွန္းလဲမသိေတာ့ ၾကာလာေတာ့ အဲဒီ မေနာသားေလးဘေလာ့ကၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေ၇ာ။တျခားဘေလာ့ေတြကုိေတာ့ အလည္မပ်က္ခဲ့ပါဘူး။ ကုိတီဇက္ေအ ေခၚ ဒီကုိလာ ဘေလာ့ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေန့တုိင္းလုိလုိ၀င္ဖတ္ျဖစ္တယ္။ သူကလဲ မနားတမ္းေ၇းေတာ့ တခါတခါဆုိ ပုိ့စ္အသစ္ေတြလြတ္သြားတယ္။
ျပန္လာၾကည့္ေတာ့ ၃ ၄ ပုဒ္သူကေ၇းျပီးေနျပီ။ ျပီးေတာ့ တီတီဆြိဘေလာ့။ အန္တီဆြိက သူ့မိသားစုအေၾကာင္းေလးေတြေ၇းေတာ့ ဖတ္၇င္းနဲ့ ပီတိျဖစ္မိတယ္။ ၾကည္နူးသလုိခံစား၇တယ္။ မိသားစုဘ၀ေလးကေပ်ာ္ဖု့ိေကာင္းတယ္။ ျပီးေတာ့ We She Me ဆုိတဲ့ မိသားစုဘေလာ့ေလး။ ဘေလာ့နဲ့စတင္ထိေတြ.ခဲ့တဲ့ ၂ နွစ္တာ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ဘယ္ဘေလာ့ဂါနဲ့မွ မသိကြ်မ္းခဲ့ဘူး။ ဘေလာ့ေတြကုိ တိတ္တဆိတ္ေလးလာဖတ္ျပီးတိတ္တဆိတ္ျပန္သြားခဲ့တယ္။ စီေဘာက္စ္မွာလဲ ဘယ္လုိစေ၇း၇မွန္းမသိခဲ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္စရုိက္ကုိက အဲလုိလူသစ္ သူစိမ္းေတြနဲ့ စတင္ေျပာဆုိ၇မွာကုိက ၀န္ေလးေနတတ္တာ။ လူခ်င္းျမင္၇တာလဲမဟုတ္ဘူးပဲနဲ့ကုိဗ်ာ။အျပင္မွာဆုိလဲ အဲလုိပါပဲ။
သိလုိက္တယ္။ ဘေလာ့ဒီဇုိင္းကုိလဲ ဖရီးရတဲ့ဆုိဒ္ကေန ေဒါင္းျပီး ဟုိေျပာင္းဒီေျပာင္းလုပ္။ မေနာသားေလးဆုိတဲ့နာမည္နဲ့ေရးတုန္းကနာမည္တူရွိမယ္မွန္းမသိေသးဘူး။ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီနာမည္ေပး၇တဲ့အေၾကာင္းအ၇င္းက ကခ်င္ျပည္နယ္သားဆုိေတာ့ မေနာဆုိတဲ့ စာလံုးပါေအာင္ထည့္လိုက္တာ နာမည္ကလဲမေပးတတ္ဘူး။ အဲဒါနဲ့မေနာကြင္းအေၾကာင္း၊ ကခ်င္ျပည္နယ္အေၾကာင္း ၂ ပုဒ္ ၃ ပုဒ္ေလာက္ေ၇းလုိက္တယ္။ ေၾသာ္ ေမ့ေနလုိ့ မေနာသားေလး ဘေလာ့ကုိ ၂၀၀၉ဂ်ဴလုိင္လေလာက္ကစခဲ့တာ။ စလုပ္ေတာ့မွ ဘေလာ့ေ၇း၇တာလဲမလြယ္ကူမွန္းသိလုိက္၇တယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီတုန္းက ဘယ္ဘေလာ့ဂါနဲ့မွ မခင္ေသးပါဘူး။ ဘယ္သူ့အားကုိး၇မွန္းလဲမသိေတာ့ ၾကာလာေတာ့ အဲဒီ မေနာသားေလးဘေလာ့ကၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေ၇ာ။တျခားဘေလာ့ေတြကုိေတာ့ အလည္မပ်က္ခဲ့ပါဘူး။ ကုိတီဇက္ေအ ေခၚ ဒီကုိလာ ဘေလာ့ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေန့တုိင္းလုိလုိ၀င္ဖတ္ျဖစ္တယ္။ သူကလဲ မနားတမ္းေ၇းေတာ့ တခါတခါဆုိ ပုိ့စ္အသစ္ေတြလြတ္သြားတယ္။
ျပန္လာၾကည့္ေတာ့ ၃ ၄ ပုဒ္သူကေ၇းျပီးေနျပီ။ ျပီးေတာ့ တီတီဆြိဘေလာ့။ အန္တီဆြိက သူ့မိသားစုအေၾကာင္းေလးေတြေ၇းေတာ့ ဖတ္၇င္းနဲ့ ပီတိျဖစ္မိတယ္။ ၾကည္နူးသလုိခံစား၇တယ္။ မိသားစုဘ၀ေလးကေပ်ာ္ဖု့ိေကာင္းတယ္။ ျပီးေတာ့ We She Me ဆုိတဲ့ မိသားစုဘေလာ့ေလး။ ဘေလာ့နဲ့စတင္ထိေတြ.ခဲ့တဲ့ ၂ နွစ္တာ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ဘယ္ဘေလာ့ဂါနဲ့မွ မသိကြ်မ္းခဲ့ဘူး။ ဘေလာ့ေတြကုိ တိတ္တဆိတ္ေလးလာဖတ္ျပီးတိတ္တဆိတ္ျပန္သြားခဲ့တယ္။ စီေဘာက္စ္မွာလဲ ဘယ္လုိစေ၇း၇မွန္းမသိခဲ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္စရုိက္ကုိက အဲလုိလူသစ္ သူစိမ္းေတြနဲ့ စတင္ေျပာဆုိ၇မွာကုိက ၀န္ေလးေနတတ္တာ။ လူခ်င္းျမင္၇တာလဲမဟုတ္ဘူးပဲနဲ့ကုိဗ်ာ။အျပင္မွာဆုိလဲ အဲလုိပါပဲ။
ဒီလုိနဲ့ပဲက်န္တဲ့ေဘေလာ့ေတြျဖစ္တဲ့...ကုိ၇ီးယားမင္းသား၊မင္းသမီး(မင္းသားကခပ္မ်ားမ်ား) ေတြလာ၇င္
ေလဆိပ္ကုိ အေျပးအလြားသြားၾကည့္ျပီးေတာ့ ဘေလာ့မွာ မွ်ေ၀တတ္တဲ့မေဗဒါ၊ ဟာသစာေတြအေ၇းေတာ္တဲ့ ကုိဖုိးစိန္၊ ၀ါ၇င့္ဘေလာ့ဂါဆ၇ာၾကီးေတြျဖစ္တဲ့ ျမစ္က်ိဳးအင္း၊ ကုိညီလင္းသစ္၊ ကုိၾကီးေမာင္မ်ိဳးတုိ့ဆီ ေန့စဥ္နဲ့အမွ်ေ၇ာက္ျဖစ္တယ္။ အစားအေသာက္ေၾကာင္းေတြေ၇းတတ္တဲ့ အန္တီေခ်ာ(အစိမ္းေ၇ာင္လြင္ျပင္)အန္တီလား အမလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ေခၚမွားမိ၇င္ ကန္ေတာ့ပါ။ သားသားက ဘေလာ့ဂါေတြၾကားမွာ အငယ္ဆံုးလုိ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိထင္သာပဲ.. း)။ က်န္တဲ့ အိမ္ရွင္မရဲ့ဟင္းလက္ရာ၊ Burmese Taste- အုိင္အုိ၇ာ ေတြဆီကုိလဲ ဗုိက္ဆာ၇င္ ေျပးသြားေနက်ပါ။အေျပာင္အေခ်ာ္ေတြေ၇းတဲ့ ကုိထြဋ္၊ ကြ်န္ေတာ့္စီေဘာက္စ္မွာ လာလာေ၇းေပးတဲ့ အေမွာင္ထုထဲက အလင္းစက္မ်ား၊ ဓါတ္ပံုေတြအ၇ုိက္ေကာင္းတဲ့ ကုိထြန္းထြန္း(သူ.ဖူးခက္ဓါတ္ပံုအခန္းဆက္ေတြၾကည့္လြန္းလုိ့ ဖူးခက္ခရီးကုိအရူးထေနတုန္း)
ဒီဘေလာ့ေတြဆီလဲ ေ၇ာက္ေနက်။ အဲဒီလုိနဲ့ ဘေလာ့ေတြ ဖတ္လာလုိက္တာ ၂၀၁၁ ေမလေလာက္မွာ လူကမေနနုိင္ေတာ့ဘူး။ ဘေလာ့ျပန္ေ၇းဦးမွ. ဒီတခါေတာ့ျဖစ္ေအာင္ေရးရမယ္ဆုိျပီးေတာ့အားၾကိဳးမာန္တက္နဲ့ ဘေလာ့ဖက္ကုိေျခဦးလွည့္ခဲ့တယ္။ေရးခ်င္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကလဲ ကြ်န္ေတာ္တေန့တေန့ဘာေတြလုပ္ျဖစ္တယ္။ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာကုိအေ၀းကမိသားစုေတြလဲသိေစခ်င္တဲ့စိတ္လဲပါတယ္။ျပီးေတာ့ဓါတ္ပံုရုိက္လဲ
၀ါသနာပါေတာ့ကင္မရာတလံုးေလာက္၀ယ္ျပီး ဘေလာ့ေပၚတင္မယ္ေပါ့။ အဲဒါနဲ့ပဲ ၾကယ္စင္အလင္းဆုိတဲ့ ဒီဘေလာ့ကုိ ဖန္တီးခဲ့တယ္။ အ၇င္တေခါက္က မေနာသားေလးဘေလာ့ကုိပဲနာမည္ေျပာင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းကတင္ခဲ့တဲ့ ပုိ့စ္ကုိေတာ့ ျပန္ဖ်က္လုိက္တယ္။ ၾကယ္စင္အလင္းနာမည္ကုိ ဘယ္လုိေပးျဖစ္ခဲ့လဲဆုိေတာ့ အလင္းလဲပါရမယ္။ ၾကယ္လဲပါရမယ္ေပါ့။ ၾကယ္စင္အလင္းတန္းေကာင္းလားဆုိေတာ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သတင္းစာလုိလုိ ဂ်ာနယ္လုိလုိပဲတဲ့။ ၾကယ္စင္အလင္းကပုိေကာင္းတယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီနာမည္နဲ့ပဲေပးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၾကယ္စင္အလင္းဆုိတဲ့ နာမည္နဲ့ ေကာ္မန့္ေတြ၊ စီေဘာက္စ္ေတြမွာေရးခဲ့တယ္။ ကုိၾကီးေမာင္မ်ိဳးကုိ ေမးၾကည့္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္တဲ့။ ဘေလာ့ေတြလည္ရင္းနဲ့ အလင္းပါတဲ့ နာမည္ေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါလားဆုိတာ သိခဲ့တယ္... း)။ ဘေလာ့ဂါေတြထဲမွာအရင္ဆံုးစတင္ရင္းနွီးခဲ့တာကေတာ့ ကုိေမာင္မ်ိဳးပါပဲ။ ဘေလာ့ဂါေတြေျပာတဲ့အတုိင္း ကုိေမာင္မ်ိဳးက ဘေလာ့ဂါသစ္ေတြကုိကူညီအားေပးေနက်ဆိုတာ တကယ္သိခဲ့၇တယ္။ သေဘာကလဲ ေတာ္ေတာ္ေကာင္း..။ ကြ်န္ေတာ့္ဘေလာ့ ျပႆနာေတြတက္တုန္းကလဲ သူ့ကုိပဲေမးခဲ့တယ္။ ကုိယ့္ဘေလာ့မွာ ေကာ္မန့္ေပးလုိ့မ၇မွန္းလဲ သူေျပာမွ သိတာ။ အဲဒါနဲ့ပဲ သူကပဲ ဘယ္လုိျပင္၇မလဲဆုိတာ ေျပာျပခဲ့တယ္။ သူေကာင္းလုိ့ ဒီပုိ့စ္ေ၇းျဖစ္ခဲ့တာ.. ေမးတုန္းက လက္ေတြေတာင္တုန္တယ္။ တဂ္ပုိ့စ္ေ၇းမလားတဲ့။ တဂ္တဲ့ေခါင္းစဥ္ကလဲ သိပ္လြယ္တာမဟုတ္။ ဆင္ေျခဆင္လက္ျပျပီး ျငင္းလုိ့၇မလားလု့ိ.. စာေ၇းမပ်င္းနဲ့တဲ့... ျပီးေရာ။ျငင္း၇မွာလဲ ခပ္ခက္ခက္ ကိုယ့္ဘာသာဆုိရင္လဲ ပုိ့စ္ကေရးျဖစ္တာမဟုတ္။ ခုတေလာအၾကိဳက္ေတြ.ေနတဲ့ သီခ်င္းေတြကုိပဲ တင္တင္ေနတာ။ ေခါင္းစားျပီးစာေရးရမွာလဲ လက္ကမေရာက္ဘူး။စိတ္ထဲမွာသာ ဟုိအေၾကာင္းေရးခ်င္တယ္။ ဒီအေၾကာင္းေရးခ်င္တယ္။စိတ္ကူးနဲ့ပဲေရးေနတာ။ျပီးေတာ့ကြ်န္ေတာ္ကကဗ်ာကုိဖတ္လဲမဖတ္တတ္ေတာ့
ေရးဖု့ိဆုိပုိေ၀းသြားတယ္။ေပါ့ေပါ့ပါးပါးစာေလးေတြအစားအေသာက္အေၾကာင္းေလးေတြ၊ခရီးသြား
အေၾကာင္းအရာေလးေတြ ဖတ္၇တာပဲ စိတ္၀င္စားတတ္တာက ကြ်န္ေတာ့္အက်င့္။ ခုေတာ့ ဘေလာ့ကုိျပန္စေ၇းေနပါျပီ။ ဘယ္ခ်ိန္ပဲေပ်ာက္သြားမလဲမေျပာနုိင္ပါဘူး။အဲလုိမေပ်ာက္သြားဖုိ့ေတာ့ဆံုးျဖတ္ထားတာပဲ။အေျခအေနအရေပါ့။ ဘေလာ့ဂါေတြနဲ့လဲ ခင္မင္ရင္းနွီးခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့ရဲ့ အားလပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြကုိေတာ့ ဘေလာ့လည္ပတ္ရင္းနဲ့ပဲ ကုန္ဆံုးေနခဲ့တာပါ။
ေလဆိပ္ကုိ အေျပးအလြားသြားၾကည့္ျပီးေတာ့ ဘေလာ့မွာ မွ်ေ၀တတ္တဲ့မေဗဒါ၊ ဟာသစာေတြအေ၇းေတာ္တဲ့ ကုိဖုိးစိန္၊ ၀ါ၇င့္ဘေလာ့ဂါဆ၇ာၾကီးေတြျဖစ္တဲ့ ျမစ္က်ိဳးအင္း၊ ကုိညီလင္းသစ္၊ ကုိၾကီးေမာင္မ်ိဳးတုိ့ဆီ ေန့စဥ္နဲ့အမွ်ေ၇ာက္ျဖစ္တယ္။ အစားအေသာက္ေၾကာင္းေတြေ၇းတတ္တဲ့ အန္တီေခ်ာ(အစိမ္းေ၇ာင္လြင္ျပင္)အန္တီလား အမလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ေခၚမွားမိ၇င္ ကန္ေတာ့ပါ။ သားသားက ဘေလာ့ဂါေတြၾကားမွာ အငယ္ဆံုးလုိ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိထင္သာပဲ.. း)။ က်န္တဲ့ အိမ္ရွင္မရဲ့ဟင္းလက္ရာ၊ Burmese Taste- အုိင္အုိ၇ာ ေတြဆီကုိလဲ ဗုိက္ဆာ၇င္ ေျပးသြားေနက်ပါ။အေျပာင္အေခ်ာ္ေတြေ၇းတဲ့ ကုိထြဋ္၊ ကြ်န္ေတာ့္စီေဘာက္စ္မွာ လာလာေ၇းေပးတဲ့ အေမွာင္ထုထဲက အလင္းစက္မ်ား၊ ဓါတ္ပံုေတြအ၇ုိက္ေကာင္းတဲ့ ကုိထြန္းထြန္း(သူ.ဖူးခက္ဓါတ္ပံုအခန္းဆက္ေတြၾကည့္လြန္းလုိ့ ဖူးခက္ခရီးကုိအရူးထေနတုန္း)
ဒီဘေလာ့ေတြဆီလဲ ေ၇ာက္ေနက်။ အဲဒီလုိနဲ့ ဘေလာ့ေတြ ဖတ္လာလုိက္တာ ၂၀၁၁ ေမလေလာက္မွာ လူကမေနနုိင္ေတာ့ဘူး။ ဘေလာ့ျပန္ေ၇းဦးမွ. ဒီတခါေတာ့ျဖစ္ေအာင္ေရးရမယ္ဆုိျပီးေတာ့အားၾကိဳးမာန္တက္နဲ့ ဘေလာ့ဖက္ကုိေျခဦးလွည့္ခဲ့တယ္။ေရးခ်င္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကလဲ ကြ်န္ေတာ္တေန့တေန့ဘာေတြလုပ္ျဖစ္တယ္။ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာကုိအေ၀းကမိသားစုေတြလဲသိေစခ်င္တဲ့စိတ္လဲပါတယ္။ျပီးေတာ့ဓါတ္ပံုရုိက္လဲ
၀ါသနာပါေတာ့ကင္မရာတလံုးေလာက္၀ယ္ျပီး ဘေလာ့ေပၚတင္မယ္ေပါ့။ အဲဒါနဲ့ပဲ ၾကယ္စင္အလင္းဆုိတဲ့ ဒီဘေလာ့ကုိ ဖန္တီးခဲ့တယ္။ အ၇င္တေခါက္က မေနာသားေလးဘေလာ့ကုိပဲနာမည္ေျပာင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းကတင္ခဲ့တဲ့ ပုိ့စ္ကုိေတာ့ ျပန္ဖ်က္လုိက္တယ္။ ၾကယ္စင္အလင္းနာမည္ကုိ ဘယ္လုိေပးျဖစ္ခဲ့လဲဆုိေတာ့ အလင္းလဲပါရမယ္။ ၾကယ္လဲပါရမယ္ေပါ့။ ၾကယ္စင္အလင္းတန္းေကာင္းလားဆုိေတာ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သတင္းစာလုိလုိ ဂ်ာနယ္လုိလုိပဲတဲ့။ ၾကယ္စင္အလင္းကပုိေကာင္းတယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီနာမည္နဲ့ပဲေပးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၾကယ္စင္အလင္းဆုိတဲ့ နာမည္နဲ့ ေကာ္မန့္ေတြ၊ စီေဘာက္စ္ေတြမွာေရးခဲ့တယ္။ ကုိၾကီးေမာင္မ်ိဳးကုိ ေမးၾကည့္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္တဲ့။ ဘေလာ့ေတြလည္ရင္းနဲ့ အလင္းပါတဲ့ နာမည္ေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါလားဆုိတာ သိခဲ့တယ္... း)။ ဘေလာ့ဂါေတြထဲမွာအရင္ဆံုးစတင္ရင္းနွီးခဲ့တာကေတာ့ ကုိေမာင္မ်ိဳးပါပဲ။ ဘေလာ့ဂါေတြေျပာတဲ့အတုိင္း ကုိေမာင္မ်ိဳးက ဘေလာ့ဂါသစ္ေတြကုိကူညီအားေပးေနက်ဆိုတာ တကယ္သိခဲ့၇တယ္။ သေဘာကလဲ ေတာ္ေတာ္ေကာင္း..။ ကြ်န္ေတာ့္ဘေလာ့ ျပႆနာေတြတက္တုန္းကလဲ သူ့ကုိပဲေမးခဲ့တယ္။ ကုိယ့္ဘေလာ့မွာ ေကာ္မန့္ေပးလုိ့မ၇မွန္းလဲ သူေျပာမွ သိတာ။ အဲဒါနဲ့ပဲ သူကပဲ ဘယ္လုိျပင္၇မလဲဆုိတာ ေျပာျပခဲ့တယ္။ သူေကာင္းလုိ့ ဒီပုိ့စ္ေ၇းျဖစ္ခဲ့တာ.. ေမးတုန္းက လက္ေတြေတာင္တုန္တယ္။ တဂ္ပုိ့စ္ေ၇းမလားတဲ့။ တဂ္တဲ့ေခါင္းစဥ္ကလဲ သိပ္လြယ္တာမဟုတ္။ ဆင္ေျခဆင္လက္ျပျပီး ျငင္းလုိ့၇မလားလု့ိ.. စာေ၇းမပ်င္းနဲ့တဲ့... ျပီးေရာ။ျငင္း၇မွာလဲ ခပ္ခက္ခက္ ကိုယ့္ဘာသာဆုိရင္လဲ ပုိ့စ္ကေရးျဖစ္တာမဟုတ္။ ခုတေလာအၾကိဳက္ေတြ.ေနတဲ့ သီခ်င္းေတြကုိပဲ တင္တင္ေနတာ။ ေခါင္းစားျပီးစာေရးရမွာလဲ လက္ကမေရာက္ဘူး။စိတ္ထဲမွာသာ ဟုိအေၾကာင္းေရးခ်င္တယ္။ ဒီအေၾကာင္းေရးခ်င္တယ္။စိတ္ကူးနဲ့ပဲေရးေနတာ။ျပီးေတာ့ကြ်န္ေတာ္ကကဗ်ာကုိဖတ္လဲမဖတ္တတ္ေတာ့
ေရးဖု့ိဆုိပုိေ၀းသြားတယ္။ေပါ့ေပါ့ပါးပါးစာေလးေတြအစားအေသာက္အေၾကာင္းေလးေတြ၊ခရီးသြား
အေၾကာင္းအရာေလးေတြ ဖတ္၇တာပဲ စိတ္၀င္စားတတ္တာက ကြ်န္ေတာ့္အက်င့္။ ခုေတာ့ ဘေလာ့ကုိျပန္စေ၇းေနပါျပီ။ ဘယ္ခ်ိန္ပဲေပ်ာက္သြားမလဲမေျပာနုိင္ပါဘူး။အဲလုိမေပ်ာက္သြားဖုိ့ေတာ့ဆံုးျဖတ္ထားတာပဲ။အေျခအေနအရေပါ့။ ဘေလာ့ဂါေတြနဲ့လဲ ခင္မင္ရင္းနွီးခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့ရဲ့ အားလပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြကုိေတာ့ ဘေလာ့လည္ပတ္ရင္းနဲ့ပဲ ကုန္ဆံုးေနခဲ့တာပါ။
ဒီပုိ့စ္က ကြ်န္ေတာ္နဲ့ တျခားဘေလာ့ဂါေတြကုိ ပုိျပီးနီးကပ္လာေစမယ့္၊ ဘေလာ့ေလာကကုိ ကြ်န္ေတာ့္ဘေလာ့ေလး 'ၾကယ္စင္အလင္း' နဲ့မိတ္ဆက္ေပးလုိက္တဲ့ ပုိ့စ္ျဖစ္ပါေစလုိ့လဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါမ်ားအားလံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ပုိ့စ္ေတြေရးနုိင္ၾကပါေစလုိ့ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
P.S။ ။ ကုိၾကီးမ်ိဳးေရ. ေရးျပီးျပီဗ်ိဳ.။ .. XD XD XD XD စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုအမွားပါ၇င္ ခြင့္လြတ္ပါ။
