Pages

Tuesday, August 23, 2011

Blog Day အမွတ္တ၇

ဘေလာ့ေဒးပုိ့စ္ကုိကုိၾကီးေမာင္မ်ိဳးကတဂ္ပုိ့စ္ေ၇းမလားလုိ ့ရုတ္တရက္ေမးလာေတာ့ ေၾကာက္လန့္လန့္နဲ့
ေ၇းပါမယ္လုိ့ ကတိေပးခဲ့တယ္။ ကတိေပးထားတဲ့အတုိင္း မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ အားယူျပီးေ၇းလုိက္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါၾကီးေတြကုိ ေျပာမွားဆုိမွားရွိခဲ့၇င္ ခြင့္လြတ္ေပးပါလု့ိ အ၇င္ဆံုးေတာင္းဆုိထားခ်င္ပါတယ္။

ဘေလာ့ဆိုတဲ့စကားလံုးကုိစသိတာကေတာ့၂၀၀၈ခုနွစ္ေလာက္တုန္းကသတင္းဂ်ာနယ္ေတြကေနတဆင့္ပါ။
ေနာက္ပုိင္း စင္ကာပူကုိထြက္လာေတာ့ ေက်ာင္းစာေတြနဲ့ အလုပ္မ်ားခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက အင္တာနက္ကေန စာေတြ သတင္းေတြဖတ္၇ေကာင္းမွန္းမသိေသးဘူး။ဒီေန့လုိ ေဖ့ဘြတ္လဲမေပၚေသးဘူး။ ဖ၇န့္စတားနဲ့ ဂ်ီေဒါ့၊ဂ်ီေမးလ္၊ ေက်ာင္းစာေတြလုပ္ဖု့ိေလာက္ပဲ သိခဲ့တယ္။ ဇာတ္ကားေတြလဲ ေဒါင္းၾကည့္၇င္းေပါ့။ ဒီလုိနဲ့ ပထမနွစ္ကုန္ခါနီးေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ စာၾကည့္တုိက္မွာ စာလုပ္ၾကမယ္ဆုိျပီး ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ထားတာစာမလုပ္ပဲဘာလုပ္ေနလဲလုိ့သြားၾကည့္ေတာ့ ျမန္မာ၀က္ဆုိဒ္တခု
ဖတ္ေနတာကုိေတြ.လုိက္တယ္။ အဲဒါဘာဆုိဒ္လဲေပါ့။ နုိင္းနုိင္းစေနတဲ့။ဒီနာမည္ကုိ ၾကားဖူးသလုိလုိပဲ ကေလာင္နာမည္လုိလုိဆုိေတာ့ ငါလဲဖတ္ၾကည့္မယ္ဆုိျပီး လင့္ခ္ေတာင္းလုိက္တယ္။ မနုိင္းနုိင္းစေနရဲ့ ဘယ္ပို့စ္ကုိအ၇င္စဖတ္ျဖစ္သလဲဆုိေတာ့ ရွမ္းရုိး၇ာအစားအစာအေၾကာင္းေတြကေနေပါ့။ ဘာသာျပန္ပုိ့စ္ေတြ စိတ္အဟာ၇ေပးတဲ့စာေတြကုိ မဖတ္ေသးဘူး။ စာေတြပဲဆုိေတာ့ မဖတ္ခ်င္တာလဲပါတယ္။ အဲဒါပံုေတြစံုစံုလင္လင္နဲ့ စားစ၇ာပုိ့စ္ေလးေတြကုိပဲ ထုိင္ဖတ္ေနလုိက္တာ။စာၾကည့္တုိက္မွာအခ်ိန္ဘယ္လုိကုန္သြားမွန္းမသိဘူး။ ျပီးေတာ့လဲ ေဘးနားက
သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ... ေဟ့ မနုိင္းနုိင္းစေနေရးထားတဲ့ အစားအေသာက္အေၾကာင္းေတြက ငါတုိ့ျမစ္ၾကီးနားက အစာေတြနဲ့ခပ္ဆင္ဆင္ပဲကြလုိ့။ ေျပာရင္းနဲ့ သားေရေတြဇြတ္က်ေနတာ.. နင္ကေတာ့ အစားအေသာက္မီးလုိေတာက္ပဲဆုိျပီး အေျပာခံ၇ေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ျပံဳးလုိ့. အဲဒီပုိ့စ္ေတြဖတ္လုိက္၇တဲ့အခုိက္အတန့္မွာကုိယ့္အိမ္ေလးကုိျပန္ေ၇ာက္သြားသလုိပဲ ခံစား၇တယ္။ စာမလုပ္ပဲထုိင္ဖတ္ေနတာ အစားအေသာက္ပုိ့စ္ေတြျပီးေတာ့ ဘာသာျပန္စာေတြဖတ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက မနုိင္းနုိင္းစေနဘေလာ့ပဲ သိတယ္။သူ့ဘေလာ့မွာ တျခားဘေလာ့ဂါေတြကုိလဲ ေဘးနားမွာေ၇းထားေပမယ့္ မသိေသးဘူး။ ေနာက္ေတာ့မွ ဟုိနွိပ္ဒီနွိပ္နဲ့ ဘေလာ့ေတြတခုခုျပီးတခု၀င္မိတယ္။ တခုဖတ္လုိ့မျပီးေသးဘူးေနာက္တခု၀င္ဖတ္ေတာ့ေရွ့မွာ ဘယ္ဘေလာ့ေတြဖတ္ေနဆဲလဲဆုိတာ ေမ့ကုန္ေ၇ာ။ း) ဒီလုိနဲ့ဘေလာ့ေတြဖတ္လာလုိက္တာ။ တေန့တေန့ဘေလာ့ဆုိဒ္ေတြခ်ည္းပဲ လည္ပတ္ေနခဲ့တယ္။ ျမန္မာလုိလဲ မ၇ုိက္တတ္ေသးေတာ့ေကာ္မန့္လဲ မေပးတတ္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ မၾကာခဏသြားလည္တတ္တာက Craton သူ.ရဲ့ အေ၇းအသားေတြက ေျပျပစ္တယ္။ လူငယ္ေပမယ့္ စာေရးကေတာ့ေတာ္ေတာ္ကုိ ေကာင္းတယ္။ အားလဲက်တယ္။


အဲလုိပဲ အားက်၇င္းနဲ့ ဘေလာ့ကုိ စမ္းေ၇းခ်င္စိတ္ေပါက္လာတယ္။ စေ၇းမယ္ဆုိေတာ့ ျမန္မာလုိ၇ုိက္တတ္္မွျဖစ္မွာေပါ့။ ျမန္မာေဖာင့္ေတြ သြင္း၊ ဂ်ီေဒါ့မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ျမန္မာလုိခ်က္၊ တလံုးခ်င္းဆီစာျပန္၇ုိက္ေပးေန၇တာ အေတာ့ကုိအခက္ေတြ.ခဲ့တယ္။ အဆူကလဲ ခံ၇ေသးတယ္။ စာျပန္တာဒီေလာက္ေနွးလား ဒီဖက္ကေစာင့္ေနတာ လည္၇ွည္ေနျပီ. ဘာညာ. စံုလုိ့။ အဲဒါနဲ့ 'မေနာသားေလး' ဆုိတဲ့နာမည္နဲ့ ဘေလာ့စလုပ္ျဖစ္တယ္။ စလုပ္ျဖစ္တယ္ဆုိတာကလဲ ဘေလာ့အေၾကာင္းနဲနဲနားလည္လာေအာင္လုိ့၊ HTML ေတြဆုိတာလဲ နားမလည္ဘူး။ ေက်ာင္းမွာသင္တဲ့ ပရုိဂရမ္မင္းေတြနဲ့လဲမတူဘူး။အေ၇ာင္ေျပာင္းဆုိဒ္အၾကီးအေသးေတြဘယ္လုိ ေျပာင္း၇တာေလာက္ပဲ
သိလုိက္တယ္။ ဘေလာ့ဒီဇုိင္းကုိလဲ ဖရီးရတဲ့ဆုိဒ္ကေန ေဒါင္းျပီး ဟုိေျပာင္းဒီေျပာင္းလုပ္။ မေနာသားေလးဆုိတဲ့နာမည္နဲ့ေရးတုန္းကနာမည္တူရွိမယ္မွန္းမသိေသးဘူး။ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီနာမည္ေပး၇တဲ့အေၾကာင္းအ၇င္းက ကခ်င္ျပည္နယ္သားဆုိေတာ့ မေနာဆုိတဲ့ စာလံုးပါေအာင္ထည့္လိုက္တာ နာမည္ကလဲမေပးတတ္ဘူး။ အဲဒါနဲ့မေနာကြင္းအေၾကာင္း၊ ကခ်င္ျပည္နယ္အေၾကာင္း ၂ ပုဒ္ ၃ ပုဒ္ေလာက္ေ၇းလုိက္တယ္။ ေၾသာ္ ေမ့ေနလုိ့ မေနာသားေလး ဘေလာ့ကုိ ၂၀၀၉ဂ်ဴလုိင္လေလာက္ကစခဲ့တာ။ စလုပ္ေတာ့မွ ဘေလာ့ေ၇း၇တာလဲမလြယ္ကူမွန္းသိလုိက္၇တယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီတုန္းက ဘယ္ဘေလာ့ဂါနဲ့မွ မခင္ေသးပါဘူး။ ဘယ္သူ့အားကုိး၇မွန္းလဲမသိေတာ့ ၾကာလာေတာ့ အဲဒီ မေနာသားေလးဘေလာ့ကၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေ၇ာ။တျခားဘေလာ့ေတြကုိေတာ့ အလည္မပ်က္ခဲ့ပါဘူး။ ကုိတီဇက္ေအ ေခၚ ဒီကုိလာ ဘေလာ့ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေန့တုိင္းလုိလုိ၀င္ဖတ္ျဖစ္တယ္။ သူကလဲ မနားတမ္းေ၇းေတာ့ တခါတခါဆုိ ပုိ့စ္အသစ္ေတြလြတ္သြားတယ္။
ျပန္လာၾကည့္ေတာ့ ၃ ၄ ပုဒ္သူကေ၇းျပီးေနျပီ။ ျပီးေတာ့ တီတီဆြိဘေလာ့။ အန္တီဆြိက သူ့မိသားစုအေၾကာင္းေလးေတြေ၇းေတာ့ ဖတ္၇င္းနဲ့ ပီတိျဖစ္မိတယ္။ ၾကည္နူးသလုိခံစား၇တယ္။ မိသားစုဘ၀ေလးကေပ်ာ္ဖု့ိေကာင္းတယ္။ ျပီးေတာ့ We She Me ဆုိတဲ့ မိသားစုဘေလာ့ေလး။ ဘေလာ့နဲ့စတင္ထိေတြ.ခဲ့တဲ့ ၂ နွစ္တာ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ဘယ္ဘေလာ့ဂါနဲ့မွ မသိကြ်မ္းခဲ့ဘူး။ ဘေလာ့ေတြကုိ တိတ္တဆိတ္ေလးလာဖတ္ျပီးတိတ္တဆိတ္ျပန္သြားခဲ့တယ္။ စီေဘာက္စ္မွာလဲ ဘယ္လုိစေ၇း၇မွန္းမသိခဲ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္စရုိက္ကုိက အဲလုိလူသစ္ သူစိမ္းေတြနဲ့ စတင္ေျပာဆုိ၇မွာကုိက ၀န္ေလးေနတတ္တာ။ လူခ်င္းျမင္၇တာလဲမဟုတ္ဘူးပဲနဲ့ကုိဗ်ာ။အျပင္မွာဆုိလဲ အဲလုိပါပဲ။


ဒီလုိနဲ့ပဲက်န္တဲ့ေဘေလာ့ေတြျဖစ္တဲ့...ကုိ၇ီးယားမင္းသား၊မင္းသမီး(မင္းသားကခပ္မ်ားမ်ား) ေတြလာ၇င္
ေလဆိပ္ကုိ အေျပးအလြားသြားၾကည့္ျပီးေတာ့ ဘေလာ့မွာ မွ်ေ၀တတ္တဲ့မေဗဒါ၊ ဟာသစာေတြအေ၇းေတာ္တဲ့ ကုိဖုိးစိန္၊ ၀ါ၇င့္ဘေလာ့ဂါဆ၇ာၾကီးေတြျဖစ္တဲ့ ျမစ္က်ိဳးအင္းကုိညီလင္းသစ္၊ ကုိၾကီးေမာင္မ်ိဳးတုိ့ဆီ ေန့စဥ္နဲ့အမွ်ေ၇ာက္ျဖစ္တယ္။ အစားအေသာက္ေၾကာင္းေတြေ၇းတတ္တဲ့ အန္တီေခ်ာ(အစိမ္းေ၇ာင္လြင္ျပင္)အန္တီလား အမလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ေခၚမွားမိ၇င္ ကန္ေတာ့ပါ။ သားသားက ဘေလာ့ဂါေတြၾကားမွာ အငယ္ဆံုးလုိ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိထင္သာပဲ.. း)။ က်န္တဲ့ အိမ္ရွင္မရဲ့ဟင္းလက္ရာBurmese Taste- အုိင္အုိ၇ာ ေတြဆီကုိလဲ ဗုိက္ဆာ၇င္ ေျပးသြားေနက်ပါ။အေျပာင္အေခ်ာ္ေတြေ၇းတဲ့ ကုိထြဋ္၊ ကြ်န္ေတာ့္စီေဘာက္စ္မွာ လာလာေ၇းေပးတဲ့ အေမွာင္ထုထဲက အလင္းစက္မ်ား၊ ဓါတ္ပံုေတြအ၇ုိက္ေကာင္းတဲ့ ကုိထြန္းထြန္း(သူ.ဖူးခက္ဓါတ္ပံုအခန္းဆက္ေတြၾကည့္လြန္းလုိ့ ဖူးခက္ခရီးကုိအရူးထေနတုန္း)
ဒီဘေလာ့ေတြဆီလဲ ေ၇ာက္ေနက်။ အဲဒီလုိနဲ့ ဘေလာ့ေတြ ဖတ္လာလုိက္တာ ၂၀၁၁ ေမလေလာက္မွာ လူကမေနနုိင္ေတာ့ဘူး။ ဘေလာ့ျပန္ေ၇းဦးမွ. ဒီတခါေတာ့ျဖစ္ေအာင္ေရးရမယ္ဆုိျပီးေတာ့အားၾကိဳးမာန္တက္နဲ့ ဘေလာ့ဖက္ကုိေျခဦးလွည့္ခဲ့တယ္။ေရးခ်င္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကလဲ ကြ်န္ေတာ္တေန့တေန့ဘာေတြလုပ္ျဖစ္တယ္။ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာကုိအေ၀းကမိသားစုေတြလဲသိေစခ်င္တဲ့စိတ္လဲပါတယ္။ျပီးေတာ့ဓါတ္ပံုရုိက္လဲ
၀ါသနာပါေတာ့ကင္မရာတလံုးေလာက္၀ယ္ျပီး ဘေလာ့ေပၚတင္မယ္ေပါ့။ အဲဒါနဲ့ပဲ ၾကယ္စင္အလင္းဆုိတဲ့ ဒီဘေလာ့ကုိ ဖန္တီးခဲ့တယ္။ အ၇င္တေခါက္က မေနာသားေလးဘေလာ့ကုိပဲနာမည္ေျပာင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းကတင္ခဲ့တဲ့ ပုိ့စ္ကုိေတာ့ ျပန္ဖ်က္လုိက္တယ္။ ၾကယ္စင္အလင္းနာမည္ကုိ ဘယ္လုိေပးျဖစ္ခဲ့လဲဆုိေတာ့ အလင္းလဲပါရမယ္။ ၾကယ္လဲပါရမယ္ေပါ့။ ၾကယ္စင္အလင္းတန္းေကာင္းလားဆုိေတာ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သတင္းစာလုိလုိ ဂ်ာနယ္လုိလုိပဲတဲ့။ ၾကယ္စင္အလင္းကပုိေကာင္းတယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီနာမည္နဲ့ပဲေပးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၾကယ္စင္အလင္းဆုိတဲ့ နာမည္နဲ့ ေကာ္မန့္ေတြ၊ စီေဘာက္စ္ေတြမွာေရးခဲ့တယ္။ ကုိၾကီးေမာင္မ်ိဳးကုိ ေမးၾကည့္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္တဲ့။ ဘေလာ့ေတြလည္ရင္းနဲ့ အလင္းပါတဲ့ နာမည္ေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါလားဆုိတာ သိခဲ့တယ္... း)။ ဘေလာ့ဂါေတြထဲမွာအရင္ဆံုးစတင္ရင္းနွီးခဲ့တာကေတာ့ ကုိေမာင္မ်ိဳးပါပဲ။ ဘေလာ့ဂါေတြေျပာတဲ့အတုိင္း ကုိေမာင္မ်ိဳးက ဘေလာ့ဂါသစ္ေတြကုိကူညီအားေပးေနက်ဆိုတာ တကယ္သိခဲ့၇တယ္။ သေဘာကလဲ ေတာ္ေတာ္ေကာင္း..။ ကြ်န္ေတာ့္ဘေလာ့ ျပႆနာေတြတက္တုန္းကလဲ သူ့ကုိပဲေမးခဲ့တယ္။ ကုိယ့္ဘေလာ့မွာ ေကာ္မန့္ေပးလုိ့မ၇မွန္းလဲ သူေျပာမွ သိတာ။ အဲဒါနဲ့ပဲ သူကပဲ ဘယ္လုိျပင္၇မလဲဆုိတာ ေျပာျပခဲ့တယ္။ သူေကာင္းလုိ့ ဒီပုိ့စ္ေ၇းျဖစ္ခဲ့တာ.. ေမးတုန္းက လက္ေတြေတာင္တုန္တယ္။ တဂ္ပုိ့စ္ေ၇းမလားတဲ့။ တဂ္တဲ့ေခါင္းစဥ္ကလဲ သိပ္လြယ္တာမဟုတ္။ ဆင္ေျခဆင္လက္ျပျပီး ျငင္းလုိ့၇မလားလု့ိ.. စာေ၇းမပ်င္းနဲ့တဲ့... ျပီးေရာ။ျငင္း၇မွာလဲ ခပ္ခက္ခက္ ကိုယ့္ဘာသာဆုိရင္လဲ ပုိ့စ္ကေရးျဖစ္တာမဟုတ္။ ခုတေလာအၾကိဳက္ေတြ.ေနတဲ့ သီခ်င္းေတြကုိပဲ တင္တင္ေနတာ။ ေခါင္းစားျပီးစာေရးရမွာလဲ လက္ကမေရာက္ဘူး။စိတ္ထဲမွာသာ ဟုိအေၾကာင္းေရးခ်င္တယ္။ ဒီအေၾကာင္းေရးခ်င္တယ္။စိတ္ကူးနဲ့ပဲေရးေနတာ။ျပီးေတာ့ကြ်န္ေတာ္ကကဗ်ာကုိဖတ္လဲမဖတ္တတ္ေတာ့
ေရးဖု့ိဆုိပုိေ၀းသြားတယ္။ေပါ့ေပါ့ပါးပါးစာေလးေတြအစားအေသာက္အေၾကာင္းေလးေတြ၊ခရီးသြား
အေၾကာင္းအရာေလးေတြ ဖတ္၇တာပဲ စိတ္၀င္စားတတ္တာက ကြ်န္ေတာ့္အက်င့္။ ခုေတာ့ ဘေလာ့ကုိျပန္စေ၇းေနပါျပီ။ ဘယ္ခ်ိန္ပဲေပ်ာက္သြားမလဲမေျပာနုိင္ပါဘူး။အဲလုိမေပ်ာက္သြားဖုိ့ေတာ့ဆံုးျဖတ္ထားတာပဲ။အေျခအေနအရေပါ့။ ဘေလာ့ဂါေတြနဲ့လဲ ခင္မင္ရင္းနွီးခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့ရဲ့ အားလပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြကုိေတာ့ ဘေလာ့လည္ပတ္ရင္းနဲ့ပဲ ကုန္ဆံုးေနခဲ့တာပါ။

ဒီပုိ့စ္က ကြ်န္ေတာ္နဲ့ တျခားဘေလာ့ဂါေတြကုိ ပုိျပီးနီးကပ္လာေစမယ့္၊ ဘေလာ့ေလာကကုိ ကြ်န္ေတာ့္ဘေလာ့ေလး 'ၾကယ္စင္အလင္း' နဲ့မိတ္ဆက္ေပးလုိက္တဲ့ ပုိ့စ္ျဖစ္ပါေစလုိ့လဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါမ်ားအားလံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ပုိ့စ္ေတြေရးနုိင္ၾကပါေစလုိ့ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

P.S။ ။ ကုိၾကီးမ်ိဳးေရ. ေရးျပီးျပီဗ်ိဳ.။ .. XD XD XD XD စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုအမွားပါ၇င္ ခြင့္လြတ္ပါ။

Sunday, August 21, 2011

ပတ္ကြပ္ေတး- Pak Kut Teh


မေန့က စင္ကာပူကုိလာလည္တဲ့ ထုိင္၀မ္အသိေတြဆီမွာ လူၾကံဳပစၥည္းသြားယူတယ္။ မေတြ.တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ အိမ္နီးနားခ်င္းလဲဟုတ္၊ ငယ္ငယ္တုန္းက အိမ္ကုိလာလည္ေနက်လူေတြလဲဟုတ္ဆုိေတာ့ အလာပသလာပ ေျပာ၇င္းနဲ့ သူတုိ့ကေမးတယ္။ ပတ္ကြပ္ေတး၊ ၇ုိကူခ်ာ ကုိသိလားတဲ့။ သူတုိ့ခမ်ာ ၇ပ္ဖယ္လ္ပေလ့စ္မွာ ရွာတာမေတြ.ဘူးတဲ့။ အဲဒီဟင္းကုိ ဘယ္ကသိလာတာလဲဆုိေတာ့ ထုိင္၀မ္ကလူေတြ စင္ကာပူေ၇ာက္တုိင္းစားျဖစ္တဲ့အစားအစာတဲ့။ အဲဒီအသိက ဒီကုိမလာခင္ အင္တာနက္ကေန စင္ကာပူမွာဘာေတြ၇ွိတယ္၊ ဘယ္လုိသြား၇တယ္ဆုိတာကုိ ၇ွာျပီးေတာ့ စာအုပ္မွာေ၇းမွတ္လာတာ။ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲ။ ခ၇ီးသြား၇င္အဲလုိရွာျပီးေ၇းမွတ္၇တာကုိက စိတ္လွဳပ္ရွားဖုိ့ေကာင္းသလုိပဲ။ အထူးသျဖင့္ ကုိယ္တခါမွမေ၇ာက္ဖူးတဲ့ေန၇ာဆုိေတာ့ ပုိေတာင္ေပ်ာ္ဖု့ိေကာင္းပါတယ္။ အဲဒါနဲ့ အဲဒီ ပတ္ကြပ္ေတးကုိ တစ္ခါနွစ္ခါေတာ့ၾကားဖူးတယ္။ ဘာမွန္းေတာ့မသိဘူး။ စားစ၇ာေတာ့သိတယ္။ ၇ုိ.ကူခ်ာလုိ့ေျပာေတာ့လဲ ေသခ်ာမသိေသးဘူး။ ၀က္သားစြပ္ျပဳပ္လားေပါ့။ အဲဒါနဲ့ အင္တာနက္မွာ၇ွာတယ္။ ရွာတယ္။ ဘယ္မွာ၇သလဲေပါ့။ သူတုိ့ကလဲ အဲဒါမွမစား၇၇င္ စင္ကာပူလာ၇က်ိဳးမနပ္ဘူးတဲ့ဗ်။ ေခါင္းထဲမွာေတာ့ ၀က္၇ုိးနဲ့ စြပ္ျပဳတ္ေတာ့ ေပၚေနျပီ။ အေကာင္လုိက္မျမင္ေသးတာပဲ။ သူငယ္ခ်င္းကုိ ေမးေပးၾကည့္ပါ့မယ္ေပါ့။ ဒါနဲ့ စင္ကာပူ၇ီ၇မ္းမတေယာက္ကုိ မက္ေဆ့နဲ့လွမ္းေမးေတာ့ အဲဒါေန၇ာတုိင္းမွာ၇ွိပါတယ္တဲ့ဗ်ာ။ ဒါဆုိ ငါထင္တာဟုတ္ေနျပီေပါ့။ ဘယ္တ၇ုတ္ဆုိင္မွာမဆုိ၇ွိပါတယ္လုိ့။ ေ၇ွာပလာဇာနားက ဆုိင္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္လုိ့သူက လွမ္းေျပာေတာ့ အင္တာနက္မွာ၇ွာၾကည့္လုိက္တယ္။ စင္ကာပူမွာေနတဲ့လူေတြတုိင္း အစားအေသာက္နဲ့ပတ္သက္လာ၇င္ ေအာ္ေနက် ' ဗုိက္ဆာ၇င္ဘယ္ဒုိးမလဲ- Hungry Go Where ' မွာရွာၾကည့္လုိက္ေတာ့ အဲဒီဆုိင္က နာမည္ၾကီးတယ္လုိ့ေ၇းထားေတာ့ အဲဒီေန၇ာကုိ ခ်ီတက္ၾကတာေပါ့။

ဆုိင္ကုိ ဘယ္လုိသြား၇လဲဆုိေတာ့ ေျခေထာက္နဲ့သြား၇တာေပါ့။ Novena MRT ကေန Exit B ကုိသြား၊ ေျမေအာက္လမ္းကုိေလွ်ာက္ United Square ေ၇ွ့က ကားမွတ္တုိင္မွာ ၁၃၁ စီး၊ ၆မွတ္တုိင္ေျမာက္ Shaw Plaza မွာဆင္း၊ လမ္းဖက္ကုိ မ်က္နွာမူျပီး ဘယ္ဖက္ကုိ မ်က္ေစာင္းတခ်က္ထုိးလုိက္။ ဆုိင္ကေတာ့ ေသးေသးေလး၊ Founder Pak Kut Teh Restaurant ဆုိျပီးေတြ.မယ္။ အဲဒီကုိမ်က္ေစာင္းထုိးလုိက္တဲ့အခါ လူေတြတန္းစီေစာင့္ေနတဲ့ဆုိင္က ပတ္ကြပ္ေတးပဲ။ မလြဲေစ၇ဘူး။

ဒီဆုိင္းဘုတ္ကုိသာ ၇ေအာင္ရွာပါ။


အထဲကုိ၀င္လုိက္တာနဲ့ စီလီပတီေတြနဲ့ ပတ္ကြပ္ေတးဆုိင္ပုိင္၇ွႈင္နဲ့ တြဲ၇ုိက္ထားတာေတြကုိ နံ၇ံနဲ့အျပည့္၊ တကယ့္နံ၇ံအျပည့္ျမင္၇လိမ့္မယ္။ ေလးဖက္ေလး၇ံပံုေတြနဲ့ကာထားသလားမွတ္၇ပါတယ္။ ၾကည့္လုိက္တဲ့ပံုတုိင္း တ၇ုတ္နာမည္ၾကီးစီလီပတီေတြနဲ့။ ဆုိင္ပုိင္၇ွင္ကုိ သတိထားၾကည့္ပါ။ သူ၀တ္တဲ့ အကၤ်ီက ပံုစံတူေတြ၊ အေ၇ာင္ပဲေျပာင္းသြားတာ။ ပံုတုိင္း အဲဒီဒီဇုိင္းနဲ့ အက်ၤီ၀တ္ထားတယ္။ ေအာက္ကပံုမွာ ကြ်န္ေတာ္သိတာ အဆုိေတာ္တေယာက္ထဲ။ Jay Chou . ရွာၾကည့္ၾက။





လာပါျပီ အဓိက ဇာတ္ေကာင္ ၀က္၇ုိးစြပ္ျပဳပ္။ ဘယ္လုိ ဟင္းခတ္အေမြးအၾကိဳင္ေတြသံုးထားသလဲေတာ့မသိဘူး။ ေသာက္လု့ိေတာ့ေကာင္းတယ္။ အ၇ည္လုိက္ပဲြလာထည့္ေပးတယ္။ က်န္တာကပံုမွန္ဟင္းပါပဲ။ သိပ္ေတာ့ မထူးဆန္းပါဘူး။






ေနာက္တေခါက္သြားမလားလုိ့ေမးလာ၇င္ သြားမယ္လုိ့ေျဖမယ္။ ပံုေတြၾကည့္ခ်င္လုိ့။ ဘယ္မင္းသားမင္းသမီးေတြ လာသြားသလဲလုိ့။ ျပီးေတာ့ ဟင္း၇ည္ေသာက္၇င္းနဲ့ေပါ့။








Saturday, August 20, 2011

မုိးတိမ္ကဗ်ာ

ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္တဲ့သီခ်င္းေလးပါ။

Tuesday, August 16, 2011

Chen Wei Liang - Big Sea



[*]
if the great ocean could, bring back the love once had
then let me wait for whole life
if the past deep feeling, you're no longer kept
then let it sway far in the wind
if the great ocean could, take away my sorrowful
just like take away each riverflow
all the pain ever injured, all the tears ever flowed
my love...
please take away everything

from that distant seaside, you slowly disappear
from a fuzzy face, has gradually become clear
want to say something, but don't know where to start
only put it in the bottom of heart

[#]
walking ignorantly at the seaside, see tides up and down
futile works, want each flowery-like waves remembered thoroughly
want to say love you, but it's dispersed in the wind
turn back ignorantly, where are you

repeat [*] [#] [*] [*]

credit to: gitavagga.blogspot.com

Monday, August 8, 2011

အထုပ္ျဖည္ျခင္း


ေ၇ွာ့ပင္းမထြက္ျဖစ္တာၾကာလုိ့ စေနေန့က ဒုိဘီေဂါ့က ပလာဇာ စင္ကာပူ၇ာနဲ့ ေအာ့ခ်တ္က တန္ပလာဇာ၊ အုိင္၇ြန္ဖက္ ေျခဦးလွည့္ျဖစ္တယ္။ ေ၇ွာ့ပင္းထြက္တယ္ဆုိတာကလဲ မျဖစ္မေနထြက္၇ေတာ့မယ္ဆုိေတာ့မွ ထြက္ျဖစ္တာ။ ဝင္းဒုိးေ၇ွာ့ပင္းေတြဘာေတြ စိတ္ဝင္စားတာမဟုတ္ဘူး။ ျမင္ျပီးဝယ္ခ်င္စိတ္ေတြက တဖြါးဖြါးျဖစ္လာတယ္။ လုိခ်င္တာကုိ မဝယ္နိင္တဲ့ဒဏ္က ေတာ္ေတာ္ကိုခံ၇ခက္တယ္ဗ်။ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္၇ံုတန္၇ံုဆုိ ေ၇ွာ့ပင္းေမာလ္ဖက္ကုိ ေျခမလွမ္းမိေအာင္ ဘ၇ိတ္အုပ္ထား၇တယ္။ ခုလဲ ကုိင္ေနတဲ့ဖုန္းကစုပ္ေနတာက တေၾကာင္း၊ အလုပ္မွာက Testing လုပ္ေနတဲ့အခါ ထုိင္ေစာင့္ေန၇တဲ့အခ်ိန္ဆုိ အေတာ့္ကုိပ်င္းဖု့ိေကာင္းတာကတေၾကာင္း၊ လမ္းသြား၇င္း အင္တာနက္သံုးခ်င္တာကတေၾကာင္း. အေၾကာင္းေပါင္းေျမာက္ျမားစြာနဲ့ စမတ္ဖုန္းဝယ္ဖုိ့ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။ သူမ်ားေတြ တအုိင္အိုင္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုိယ္ဝယ္လုိက္တာကဘာလဲ စဥ္းစားၾကကုန္ေလာ့။ ပူပူေႏြးေႏြးထြက္လာတဲ့ ဖုန္းအမ်ိဳးအစားပါပဲ။ပါးပါးလ်လ် ေမာ္ဒယ္ဂဲေလး။ ကဲစဥ္းစားၾကဦး။ Iphone လား၊ Blackberry လား၊ HTC လား။ ဘာလား ညာလား။ သိခ်င္၇င္ ဆက္ဖတ္ပါ ပ၇ိတ္သတ္ၾကီး။ း)

ဖုန္းလဲခ်င္တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္တခုက ဘာလဲဆုိေတာ့ ဖုန္းဘီက ၂လစာမေဆာင္ျဖစ္လု့ိ လုိင္းက ဖ်က္ထားလုိက္တာ။ အ၇င္ ခရီးထြက္တုန္းက ၂လေက်ာ္ေနတာေတာင္ မဖ်က္ဘူး။ အဲဒါနဲ့ စတားဟတ္ကုိ စိတ္ခ်င္ေပါက္လာလုိ့ အဲဒီေန့ပဲမနက္ပုိင္း အိပ္၇ာကနုိးတာနဲ့ ဖုန္းဘီေဆာင္လုိက္တယ္။(သိပ္ေတာ့မဆုိင္သလုိပဲ. ဒါေပမယ့္လဲ ဖုန္း၇ဖုိ့ကအေ၇းၾကီးတယ္ေလ း) ေ၇ခ်ိဳးထမင္းစားျပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဖုန္းလဲမယ္ဆုိတဲ့၇ည္ရြယ္ခ်က္နဲ့။ဘီေဆာင္ျပီးလုိ့ ၁နာ၇ီေက်ာ္ေနတာေတာင္ လုိင္းကျပန္မဖြင့္ေပးေသးဘူး။ ဖုန္းလုိင္းကုိ စာခ်ဳပ္အသစ္ျပန္ခ်ဳပ္မယ္ဆုိတာေတာင္ လုိင္းကမဖြင့္ေသးလုိ့ဖြင့္ျပီးမွ ခ်ဳပ္လု့ိ၇မယ္ဆုိျပီးေျပာေတာ့ ေအာက္ထပ္က customer service ကုိေျပး၇ေသးတယ္ ၁နာရီနီးပါးၾကာတယ္။ လုိင္းဖြင့္ေပးဖုိ့။
ျပီးတာနဲ့ အေပၚျပန္တက္ Q နံပါတ္ယူ ထုိင္ေစာင့္။ ကြ်န္ေတာ့္စာခ်ဳပ္က ၁၇လေက်ာ္ရံုပဲရွိေသးတာ။ သူတုိ့သတ္မွတ္ထားတာက ၂၁လသက္တမ္းမရွိေသးပဲ စာခ်ဳပ္ျပန္ခ်ဳပ္၇င္ ၂၀၀ေဆာင္၇မယ္တဲ့ဗ်ာ။ အ၇င္ကၾကားဖူးတာေတာ့ ၁၀၀ပဲေဆာင္၇မယ္ဆုိေတာ့ ပုိလစီၾကီး ေျပာင္းသြားျပီတဲ့။ ၂၀၀ဆုိလဲမထူးပါဘူး။ ၃လေလာက္ ငုတ္တုတ္ထုိင္ေစာင့္၇မွာထက္စာ၇င္ေတာ့ နဲနဲပုိေပးလုိက္ေတာ့လဲ စိတ္ေအးသြားတာေပါ့။ မဟုတ္၇င္ ဖုန္းလဲခ်င္တဲ့စိတ္က အျငိမ္ေနနုိင္မွာမဟုတ္ဘူးေလ။ သူမ်ားေတြ စမတ္ဖုန္းကုိင္ေတာ့လဲ ကုိင္ခ်င္တာကုိး။ တခုပုိေက်နပ္သြားတာက အ၇င္သူငယ္ခ်င္းေတြဝယ္တုန္းကထက္ ၁၀၀ေလွ်ာ့၇လုိ့။ ေစ်းက်သြားတာ။ ဒီလေလးတင္ဆုိေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တဟီးဟီးနဲ့ေပါ့။ ေဘာ္ဒါေတြကုိ ေျပာအားရွိျပီေပါ့။ း) ကဲဘာဝယ္လုိက္လဲဆုိတာၾကည့္ၾကေတာ့။







ကာဗာနဲ့ Glee စီဒီက လက္ေဆာင္၇တာ။ ကာဗာက ပံုစံမၾကိဳက္လုိ့မသံုးဘူး။ ဒီတုိင္းပစ္ထားလုိက္တယ္။ စီဒီေတာ့ နားေထာင္ျဖစ္တယ္။ အလကား၇တာဆုိေတာ့လဲ မဆုိးဘူးေပါ့။



ဖုန္း၇ျပီးေတာ့ ေအာ့ခ်တ္ဖက္ကုိ ခ်ီတက္လာတယ္။ မ်က္နွာသစ္ဆပ္ျပာကလဲ ကုန္ေနျပီဆုိေတာ့ Tang ပလာဇာထဲဝင္ျပီး ဝယ္လုိက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကနွာေခါင္းတဝိုက္မွာ ဆားဝက္ျခံေတြထြက္တတ္ေတာ့ ေခြ်းေပါက္က်င္းေအာင္ဆုိျပီး Toner ပါဝယ္လုိက္တယ္။ တခါမွမသံုးဖူးဘူး။ သူမ်ားညြန္းလုိ့။ တံဆိပ္ကလဲ မသံုးဖူးဘူး။ ခုမွ စမ္းသံုးၾကည့္တာ။



ဗူးေသးက ဘူးၾကီး ၂ဘူးရဲ့ကေလး။ း) အစမ္းသံုးဖုိ့ေပးလာတာ။ ဝယ္လုိ့ျပီးသြားေတာ့ ဗုိက္ဆာလာတာနဲ့ အုိင္၇ြန္က ဂ်ပန္ ၇ာမန္ေခါက္ဆဲြဆုိင္ မွာသြားစားတယ္။ ေနာက္တခါ စားဖုိ့မစဥ္းစားေတာ့ဘူး။ ငန္လုိ့။ နဂုိငန္လား ဘာငန္လားေတာ့မသိဘူး။ ေနာင္ဆုိ ေ၇ွာင္ျပီ။
ပံုေတြက Samsung Galaxy S2 နဲ့၇ုိက္ထားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ပဲ မ၇ုိတ္တတ္လုိ့လား။ ညဖက္ပဲျဖစ္ေနလုိ့လားမသိဘူး။ ဝါးတားတားနဲ့။ ေန့ဖက္ေတာ့ မ၇ုိက္ျဖစ္ေသးဘူး။ ေနာက္ေန့ေတာ့ စမ္းၾကည့္ရဦးမယ္။